B’ELEJEB’ B’ATZ’
Dzisiaj obchodzony jest przez Majów B’elejeb’ (9) B’atz’, uroczystość głównie poświęcona uhonorowaniu Kobiet.
Kultura Majów została opisana przez naukowców i ekspertów jako zdominowana przez mężczyzn i jako kultura patriarchalna, ale prawda nie jest taka, kobiety również odgrywają kluczową rolę w społeczeństwie Majów.
Dla Majów mężczyzna nie jest ważniejszy od kobiety, ale oboje są bardzo, bardzo ważni, ponieważ oboje tworzą wzajemne uzupełnienie lub całość, nic nie istnieje bez obojga, jeśli brakuje mężczyzny, kobieta jest niekompletna, a jeśli brakuje kobiety, mężczyzna jest niekompletny, aby istniała pełnia, oboje muszą istnieć.
B’elejeb’ B’atz’, to wyjątkowy (magiczny) kod życia. Według świętego kalendarza Cholq’ij liczącego 260 dni, jest to dzień Esencji Kobiety. To koncentracja wszystkich elementów, które nadają istnieniu ludzkości sens poprzez biochemiczny porządek skondensowany w kodzie zwanym kobietą. W symbolicznej i świętej księdze Popol Wuj babki i dziadkowie skodyfikowali pochodzenie lub stworzenie człowieka poprzez odtworzenie wyjaśnianiające magiczne mielenie przez babkę Ixmukane. Mówią: Ona zmieliła kukurydzę dziewięć razy, aby stworzyć ludzkość, symbolizując biogenetyczny i bioenergetyczny kod dziewięciu cykli księżycowych, dziewięć księżycowych cykli ludzkiej ciąży. Dlatego jest babką światła, babką Jasności. B’atz’ jest początkiem historii i życia, jest nicią, która się rozwija, zwija i tka energetyczną i organiczną chronologię życia. Święto B’elejeb’ B’atz’, odbywa się dokładnie czterdzieści dni po obchodach Wajxaqib’ B’atz’, podczas których ludzkość przypomina sobie o swoim prawdziwym pochodzeniu, a także upamiętnia dzień Męskiej Esencji. Przy tego typu wydarzenia kosmicznych, wyjaśnia się praktycznie i konkretnie prawdziwe poczucie komplementarności (Tz’aqatil), bo nic i nikt nie działa samodzielnie. Ewolucja, pochodzenie i rozwój stworzenia, „B’elejeb’ B’atz’ K’aslemal”, to słowo o głębokim znaczeniu życia z istnieniem, bo życie jest sztuką, podobnie jak praca. Rozwijanie się życia jest zbiorowe, jest tkaniem, jest nicią prowadzącą, tkać życie to tkać je w pełni, w komplementarności, w kompletności. Jest to para poszukująca wzajemnego dopełnienia w celu rozwinięcia swojego życia, jest to wyjątkowy jedyny akt mistyczny dla tworzenia życia. Kosmos, Matka Ziemia i Babcia Księżyc są zadowolone ze swojej kobiecej realizacji. Kobieta jest organiczną i duchową konkretyzacją świetlistej jakości życia kosmicznego. Ona jest depozytariuszką czułości i wzniosłej miłości życia. Kobieta, w różnych etapach życia i ekspresji jako babcia, matka, córka, wnuczka, siostra, przyjaciółka. Słowo Comadrony (babci położnej i zarazemu przewodniczki duchowej) to doświadczenie tysiącletniego życia. Jej melodyjnemu głosowi towarzyszą dźwięki muszli, które obwieszczają Kosmosowi że narodził się nowy członek, nowy sługa, nowy opiekun. (Raxalaj Mayab’ K’aslemalil. Kosmowizja Majów Pełnia życia). Karmienie piersią jest mistycznym i duchowym aktem poddania się. W akcie karmienia piersią matki, daje się nie tylko mleko matki, istotę miłości, ale także wzajemne powiązanie życia, światopogląd, zasady i wartości. Jest to realizacja kosmicznego macierzyństwa w życiu człowieka. Jest to kosmiczny taniec, to taniec miłości, to kołysanka bujania się Słońca w jego przesileniach i równonocach. Przywróćmy godność kobietom, uszanujmy ich byt i misję, odzyskajmy duchowość kobiet. Odzyskajmy wzniosłą duchowość jej cykli i jej dawania zycia, jest to bowiem odzyskaniem szacunku dla ciągłości ludzkości i jej zbiorowości. (Raxalaj Mayab’ K’aslemalil. Kosmowizja Majów Pełnia życia). Xa ruk’ jun tzij, ka qa b’ij ronojel, IXOQ! Jednym słowem wszyscy mówimy! „KOBIETA! Babciu, córko, wnuczko, ciociu, synowo, siostro, teściowo, młoda damo, dziewczyno, żono…DZIĘKUJĘ ZA ISTNIENIE. Dziś przed tym świętym dniem B’elejeb’ B’atz’ upamiętniamy ludzką energię kobiecą. Kobieta Majów, Córka kukurydzy Siostra płodnej gliny…. Chcę ci powiedzieć bez wahania: Twoja obecność jest niezastąpiona! Twoja nieobecność jest kruszeniem się świętego projektu! Rzeki przestaną płynąć, niebieskie niebo straci swój kolor, Ludzkość zginie! Kobieta sprawczyni tożsamości! Kobieta matka ludzkości! Źródło życia! Światło drogi! Ziarno ciągłości! Oblicze miłości! Serce domu! Kontynuuj malowanie naszego życia z wiecznie żywej nadziei. Jak oddać ci hołd? Jak dotrzeć do serca? To niedopowiedzenie, to prawda… Kiedy serce przemawia… słowa są zbędne, nie obiecuję ci pomników, wolę dać ci słowo Jako: Matka, Przyjaciółka, Żona, Przewodniczka, nauczycielka Miłości… Kobieta z mojego ludu! Twoje świadectwo wytrzymałości jest zapieczętowane w tej pieśni i w czułych sercach twoich synów i córek. Kobieta z mojego ludu! Z ciebie rodzi się teraźniejszość a przyszłość zależy od ciebie, będziesz płodzić w swoim łonie nowe kobiety i meżczyzn a ich głosy nie zgasną…”. Fragmenty: KOBIETA Z MOJEGO LUDU Chichimuch Lorenzo Velásquez. Wiersze ¡Utatlán na zawsze!
Na podstawie:
- https://www.facebook.com/share/p/bER3KnxUZEnP9KKz/
- https://www.facebook.com/100021375698616/posts/382963922426128/ (stąd też pochodzi zdjęcie do artykulu).
Więcej (po hiszpańsku) tutaj:
