LEGENDA O NIEBIESKIM JELENIU

Starożytna tradycja ustna przekazywana przez starszyznę Wixárikas opowiada, że dawno temu ziemię tę nawiedziły straszliwe choroby, susze i głód.
choroby, susze i głód nawiedziły ziemię. Wtedy czcigodni dziadkowie postanowili wysłać czterech młodzieńców na polowanie, a ich zadaniem było przyniesienie żywności, którą mieli się podzielić ze wspólnotą. Młodzi mężczyźni reprezentowali cztery żywioły: Ziemię, Powietrze, Wodę i Ogień.
Ziemia, Powietrze, Woda i Ogień. O świcie młodzi mężczyźni wyruszyli z łukami i strzałami. Dni zaczęły mijać, a młodzi mężczyźni nie znajdowali pożywienia, aż pewnego popołudnia zza kwiatów wyskoczył krzepki i piękny jeleń. W tym czasie młodzi mężczyźni byli już wyczerpani, ale miłość do swojej społeczności sprawiła, że podjęli się polowania.
Po długim pościgu jeleń okazał litość młodzieńcom i pozwolił im odpocząć. Następnego dnia jeleń znów pojawił się przed młodzieńcami i wznowili oni polowanie. Nie wiedząc o tym, jeleń prowadził młodzieńców do Wirikuta (święta pustynia dla Wixárikas w San Luis Potosí).
Kiedy młodzieńcy i jeleń spotkali się w pobliżu wzgórza nosów, jeleń rzucił się w stronę miejsca, gdzie mieszka duch ziemi. Młodzi mężczyźni pobiegli w kierunku, gdzie odszedł jeleń, ale nie znaleźli po nim śladu. Wkrótce potem jeden z młodzieńców wystrzelił strzałę do czegoś, co uważał za swoją zdobycz, ale kiedy podeszli bliżej, znaleźli jelenia zrobionego z peyotes, które w słońcu lśniły jak szmaragdy.
Młodzi mężczyźni byli zdumieni tym doświadczeniem, zdezorientowani, przecięli peyotes i udali się w kierunku góry Wixárika. Po powrocie do miejsca pochodzenia, opowiedzieli historię czcigodnym dziadkom i przekazali rośliny. Starsi rozdawali kaktusy ludziom, aby zaspokoić ich fizyczny głód i duchowe pragnienie.

Źrodło: Guardianes de Tribus y Magia Indígena

https://m.facebook.com/groups/2693215844140618/permalink/3791369937658531/?sfnsn=mo&ref=share